Boerengezinnen in Afghanistan pakken voedseltekort aan

Als gevolg van een instortende economie, natuurrampen en hoge voedselprijzen zijn miljoenen Afghanen niet zeker van toegang tot voldoende voedsel. Cordaid werkt samen met boerenfamilies in het oosten van het land om verwoeste landbouwgrond te herstellen, de lokale economie te bevorderen en de voedselproductie te verhogen.

De Afghaanse bevolking bevindt zich in een langdurige humanitaire crisis. Er is een gebrek aan allerlei basisvoorzieningen, zoals veilig drinkwater, toegang tot gezondheidszorg en onderwijs. Vooral het acute gebrek aan voedsel bedreigt de Afghanen nu heel direct in hun leven.

Diverse crises

Klimaatverandering is hier voor een belangrijk deel de oorzaak van. Na een lange droogte, ontstond er zware regenval in verschillende delen van het land, met catastrofale overstromingen en aardverschuivingen tot gevolg. Daarnaast is er na de machtsovername van de Taliban in 2021 een ernstige economische crisis ontstaan.

Onder deze omstandigheden kan Afghanistan niet genoeg graan produceren en moet het vertrouwen op invoer om aan de vraag naar voedsel te voldoen. Maar ook de levering van tarwe staat sinds de Russische invasie van Oekraïne onder grote druk.

Noodoplossingen

Veel boeren maken gebruik van noodmaatregelen die hun situatie vaak nog verder verslechteren. Ze verkopen hun bezittingen, slaan maaltijden over en halen hun kinderen van school om ze aan het werk te zetten. Veel gezinnen trekken naar de stedelijke gebieden op zoek naar werk. Zij komen daar vaak terecht in sloppenwijken waar het leven niet veel beter is. En de honger blijft.

Samen met lokale partners grijpt Cordaid in en ondersteunt de getroffen bevolking door de voedselvoorziening en het levensonderhoud te verbeteren. Het project bouwt aan zelfredzaamheid met de aanleg van een zadenbank met klimaatbestendige zaden.

Anwar Zagomi is 61 jaar en woont met zijn vrouw en twaalf kinderen in het dorpje Deh Shaikh. ‘Een aantal jaar geleden verdienden we voldoende geld om in ons onderhoud te voorzien’, vertelt hij. ‘Naast de oogst haalden we inkomen uit de verkoop van spullen uit mijn winkel. Mijn zoon droeg ook bij aan het gezinsinkomen. Hij werkte bij de overheid. Nu weet ik niet meer hoe ik alles moet regelen. We hebben niet genoeg te eten. Mijn zoon is werkloos en mijn winkel is kapot.’

Om het beschadigde land weer gebruiksklaar te maken voor Anwar en de andere boeren in de regio, moeten de beken, kanalen en dammen in de rivieren hersteld worden. Anwar: ‘Nu moeten we water voor het sproeien van ons land kopen van andere boeren die nog diepe bronnen hebben. Verder hebben we zaden en meststoffen nodig die geschikt zijn voor ons klimaat. Dit is echter niet op de markt verkrijgbaar.’

Cash for work

In het project werken lokale partners samen met boeren zoals Anwar om irrigatiesystemen en andere belangrijke infrastructuur te herstellen, zoals ondergrondse waterkanalen en putten die zijn verwoest door de overstromingen. Het project betaalt 1.548 mensen om 126 kilometer aan verstopte kanalen schoon te maken, zodat alle boeren in het gebied weer toegang tot water hebben voor irrigatie.

Het programma voorziet 1.478 boeren van zaden en meststoffen, biedt hen technische ondersteuning en training. Ook krijgen 850 vrouwelijke boeren hulp en apparatuur om pluimvee te gaan houden.

Deelnemers die geen toegang hebben tot land en geen fysiek werk kunnen verrichten, zoals ouderen en mensen met een handicap, krijgen bonnen die zij kunnen inruilen voor voedsel.

‘Onze gewassen zijn dit jaar opmerkelijk goed gegroeid’, zegt Abdul Ghaffaar, een tarweboer uit het dorp Dehnaw. ‘Er zijn merkbare veranderingen vergeleken met de voorgaande jaren. Water was schaars vanwege het beschadigde kanaal. Nu het is schoongemaakt, hebben we veel water. We zijn optimistisch over het verhogen van onze productie in de toekomst.’

Abdul Wudood, een 48-jarige boer uit Hesarak, vertelt over zijn worsteling met slechte oogsten in afgelopen jaren. Met financiering van Cordaid voorzagen de lokale partners Abdul van 50 kg gecertificeerde tarwezaden, 100 kg meststoffen en uitgebreide training over tarweteelttechnieken.

De hulp stelt één huishouden in staat om tussen de 1,2 en 1,4 ton tarwe te produceren, wat een gemiddeld Afghaans gezin een heel jaar kan onderhouden.

Cordaid is sinds 2001 actief in Afghanistan en heeft langdurige en sterke werkrelaties op kunnen bouwen met lokale gemeenschappen en organisaties. Sinds de machtsgreep van de Taliban in augustus 2021 heeft Cordaid door het hele land elf noodhulpprojecten uitgevoerd.

Dit project is mogelijk gemaakt met steun van de Nationale Postcode Loterij.