Water en voedsel voor vluchtelingen uit Zuid-Soedan

In een nederzetting in Noord-Oeganda zitten 128.249 vluchtelingen uit Zuid-Soedan. Zij zijn gevlucht voor de verschrikkingen van de oorlog in hun land en proberen hun leven weer op te pakken. In totaal zijn meer dan een miljoen Zuid-Soedanezen de grens overgestoken. Bij aankomst in Oeganda ontbrak het ze aan de eerste levensbehoeften.

In de brandende zon roert Wilma Mamundu met een houten stok in een ketel met pap. “Ik ben zo blij dat ik mijn favoriete maaltijd weer kan koken”, zegt ze, terwijl ze het opvliegende as van het houtvuur bij haar gezicht wegslaat.

Wilma is 17 jaar oud. Ze is haar ouders verloren in de oorlog en zorgt nu voor haar jongere zusje. Te voet zijn ze uit hun dorp in Zuid-Soedan gevlucht en op goed geluk de grens overgestoken. Met wat hulp van andere vluchtelingen heeft ze een hut gebouwd, naast een watervoorziening van Cordaid. “Het is een leuke plek”, zegt Wilma. “De hele dag door zijn er mensen die water komen halen.”

Enkele maanden geleden zag Wilma’s leven er nog heel anders uit. Opgejaagd door de gruwelijkheden van de burgeroorlog, kon ze maar aan één ding denken: overleven. “We hebben erg veel geluk gehad. We hebben dagenlang door een bos gelopen. Ik wist niet waar ik terecht zou komen.”

Meisjes als Wilma kom je overal tegen in het uitgestrekte gebied. Meer dan 80% van de vluchtelingen is vrouw of jonger dan 18 jaar. In de praktijk betekent dat meestal dat jonge meisjes nu voor het hele gezin moeten zorgen. Dat is een grote last, zeker wanneer de eerste levensbehoeften niet beschikbaar zijn.

Daarom probeert Cordaid de belangrijkste zorgen in ieder geval weg te nemen. Wilma Mamundu: “Ik voel veel dankbaarheid. We krijgen hier voedsel en water. Ik kan eten koken voor mij en mijn zusje en hopelijk binnenkort zelfs weer naar school.”

Oeganda vangt de vluchtelingen met open armen op, maar de overheid kan de enorme omvang van het probleem niet alleen aan. Daarom is er een samenwerkingsverband in het leven geroepen van internationale hulporganisaties om ervoor te zorgen dat de vluchtelingen niet bezwijken aan de gevolgen van honger, droogte of de verspreiding van ziektes.

Dankzij de gulle donaties aan Giro555 voor de actie ‘Help Slachtoffers Hongersnood’ in maart 2017, heeft Cordaid in Imvepi watervoorzieningen kunnen bouwen. Hiermee verdelen we 100.000 liter water per dag onder duizenden mensen.

Kijk hier naar een video over het werk van Cordaid in Oeganda. Ga naar settings in het videomenu om de ondertiteling aan te zetten.

Deze inhoud is beschikbaar na het akkoord gaan met de cookies.

Cookie-instellingen aanpassen Op Youtube bekijken opent in een nieuw tabblad

Slimme en blijvende oplossing

Het moderne systeem, dat wordt aangedreven door zonne-energie, biedt een duurzaam alternatief voor ‘watertrucking’. Dat is een dure methode om water te transporteren naar alle verre uithoeken van de uitgestrekte nederzetting. Hoewel het een noodzakelijk manier is om snel water bij mensen in nood te krijgen, lukt het vaak niet om hiermee iedereen te voorzien van het minimum – vastgesteld door de Verenigde Naties – van 20 liter per persoon, per dag.

Het watersysteem van Cordaid kan 22 liter leveren aan 4.600 mensen. Er zijn 10 waterpunten in het gebied gebouwd om ervoor te zorgen dat iedereen in het gebied makkelijk toegang heeft tot schoon drinkwater.

Hygiëne van levensbelang

Bij het leveren van schoon en veilig water hoort ook goede hygiëne. Door slechte hygiënische omstandigheden kunnen gevaarlijke ziektes makkelijk verspreiden. Daarom heeft Cordaid latrines gebouwd rond schoolgebouwen en drukke marktplaatsen en wc’s bij de hutten van families. Ook heeft Cordaid een team van vluchtelingen samengesteld die op een aanstekelijke wijze met zang en dans langs de families gaan om betere en veilige hygiëne te promoten.

Cordaid zorgt via partnerorganisatie Caritas Arua ook voor de verstrekking van zaden en landbouwgereedschappen, zodat vluchtelingen gewassen kunnen verbouwen; voor consumptie en voor de verkoop op de markt.

Kijk hier naar een fotoreportage van Petterik Wiggers over het leven in de nederzetting in Oeganda.

Nog veel te doen

“We hebben snel en effectief kunnen reageren op de behoeftes van vluchtelingen”, zegt Amandine Desaunay, programmamanager voor Cordaid in Oeganda. “Hierdoor hebben we een goede reputatie bij de mensen die hier verblijven. En als je naar de resultaten kijkt, kun je wel zeggen dat dit een zeer succesvol project is geweest.”

Cordaid wil het project, dat op 1 maart 2018 is geëindigd, graag uitbreiden om meer vluchtelingen te kunnen helpen. De nederzetting is enorm uitgestrekt en iedere dag komen er nog altijd nieuwe vluchtelingen aan. Een urenlange autorit brengt je naar een verre uithoek waar je mensen tegenkomt die nog geen toegang hebben tot de voorzieningen die Cordaid of andere organisaties hebben aangelegd.

Ferm maar voorzichtig tilt Lucia Yangi haar jerrycan op. Er zit bijna 20 liter water in en in de bovenkant zit een groot gat, waardoor de 65 jaar oude vrouw behendig moet balanceren om het kostbare water niet te verspillen. “Ik moet soms dagen doen met een jerrycan. Daar red ik het niet mee. Dit is een hele moeilijke situatie voor een vrouw van mijn leeftijd”, zegt Lucia.

Lucia is al eens eerder uit haar land gevlucht voor het geweld. “Toen was ik jonger en sterker. Gelukkig kan ik weer in Oeganda terecht en wordt er door de organisaties voedsel en water uitgedeeld. Maar soms heb ik geen water omdat ik langzamer ben dan de anderen.”

Om duizenden vluchtelingen als Lucia ook te kunnen helpen, blijft Cordaid campagne voeren voor schoon drinkwater. Help jij ook mee?